Bana Göre Aşk

Birine her seyim demeden once ne kadar dusunuyoruz acaba. Ya da tum kapilarin ayni kisiye ciktigini dusunmek icin gercekten yeteri kadar taniyormuyuz o kisiyi? Belki de dusunmeden hareket ettigimiz icin uzulen taraf hep biz oluyoruz. Surekli hayatimiza birilerinin girip cikmasina izin vererek ne kadar dogru yapiyoruz? Belki de biz farkinda olmadan giriyorlar hayatimiza. Kendimize engel olamiyoruz cunku icimizden bir ses onun dogru insan oldugunu soyluyor. Her seferinde o sesi dinlemekle hata yapiyoruz. Ve o insan bir gun cikip giderken yaptigimiz hatanin bedelini oduyoruz aslinda. Koru korunune baglaniyoruz. Insanlari dis gorunusune gore yorumluyoruz. Bedenin icinde kotu bir karakter oldugunda neye yarar ask? Belki de cevremiz bizi boyle olmaya surukluyordur.

Peki gercekten ask nedir? Mevlana’ya gore ask, subjektif bir tecrubedir. Bayiley’e gore dunyanin en tatli mutlulugu ile en derin acisindan yaratilmistir. Herkese farkli yorumlanan ask bence daha cok duyularinin birtek ona acik olmasidir. Kalabaligin icinde bir onu gorur gozlerin, dunyanin en guzel sesidir onun sesi ve bambaskadir onun kokusu. Hayatta hic unutulmayan seyler vardi ya hani. Ilk adim, ilk okula baslama, ilk hayal kirikligi, ilk ask. Ilk askin yeri bambaskadir, nerde ne zaman olacagi hic belli olmaz. Ve en kotusude kim oldugunu da secemezsin. Belki en yakin arkadasindir, belki senden yasca buyuk biri, belki de nefret ettigin biri. Ama genelde acilamasin. Asla konusmaya cesaret edemessin. Sadece hayal dunyasinda yasar o, bundan sebepsizce mutluluk duyarsin.

Buyudukce yasadikca anladim ben gercek hayati. Neyin iyi oldugunu, neyin kotu oldugunu, kimin dogru , kimin yanlis oldugunu, ikiyuzluleri, yalancilari ve gurursuzlari. Ama o cocukken dinledigimiz masallardaki gibi degil ask. Fazlasiyla aci veriyor, canini yakiyor, gozlerinden yaslari akitiveriyor. Hep birseyi unutuyoruz bence. Kimse vazgecilmez degildir. Ve hic kimse bizim yuzumuzdeki bir kucucuk gulumsemeden daha degerli degildir. Ben belki bircokkez kirildim, saatlerce agladim ya da baskalarini kirdim. Ama her seye regmen hayat devam ediyor. Ve bu benim hayatim. Basrol oyuncu benim, yardimci karakterlerin mutlulugumu calmasina asla izin vermeyecegim.

Yorum Yap