İSTANBUL

 

                                                                        İSTANBUL

                           

                                       Köpüren sudur İstanbul, dalgalanır bayrak gibi,

                                       Denizi alır götürür, tüm derdimi, kederimi,

                                       Gurbetteki babasını özleyen çocuğun, gözünden düşen damla gibi,

                                       Özlemdir İstanbul, içimdeki acının en derini, en serini,

                                       Bir bankta oturmaktır, denizdeki bakışlarla düşüncelere dalmak gibi,

                                       Uçsuz bucaksızdır, mavi ile yeşilin eşsiz birleşimi,

                                       Gecenin İstanbul' unda, İstanbul kokan sokaklarda dolaşırsın ya hani,

                                       İşte İstanbul yalnızlıktır bazen, kimsesizlik gibi,

                                       Umuttur İstanbul, yarındır, planlarımızdır gelecekteki,

                                       Hayal gibi İstanbul, İstanbul gibi hayaldir içimizdeki,

                                       Sokak çalgıcılarıdır, ritmin insan seslerine karışması gibi,

                                       Gürültüden kaçıp da kendini kalabalıkta bulmak gibi,

                                       Kaçıştır aslında İstanbul, sürgün etmek kalbi,

                                       Burası İstanbul diyerek, kabullenmek bazı şeyleri,

                                       İstanbul, fırından çıkan taze ekmek gibi, 

                                       Kokusunu içine çekmek de bununla yetinmek gibi,

                                       Efsanedir İstanbul, olmasa da inanırsın ya hani,

                                       İstanbul' da Kız Kulesi, Kız Kulesi' nde İstanbul' u görmek gibi,

                                       Kumsaldaki kızgın kum tanelerinde dolaşmaktır sanki,

                                       Her kum tanesi içini kavuran birer dert gibi,

                                       Dalgalar ve su sesi yaklaşırken serinlik hissi,

                                       Teni okşayan meltemde, kendini kaybetmek gibi,

                                       İstanbul yalanlardan bir zincir, kendini kandırmak bir nevi,

                                                    Ama öyle de bir gerçek ki, duruyor önümde hakikatın resmi,

                                       Sıkıcı ve bunaltıcıdır bazen, bir o kadar da hayatın neşesi,

                                       Bu karışıklıkta İstanbul, anlatılmaz yaşanır der gibi...          

 

                                                                                                   

                                                                                                                                        

                                                                          

                                         

                                      

     

 

 

Yorum Yap