GECENİN GÜZELLİĞİ
Göremiyoruz bir çok şeyi. Etrafımızda onca olay geçip gidiyor fakat biz başımızdan geçenleri büyütüp en yakınımızdakilerle bile ilgilenemiyoruz. Dertlerimiz öyle ağır geliyor ki, başka kimsenin derdi yok sanarsın. Biz kendi dertlerimizin içinde boğulurken, kimileri ölmüş gömülmeyi bekliyor, kimileri ölümle son nefesine kadar savaşmaya çalışıyor.
Gecenin ardındaki doğacak olan güneşe umutluyuz, tekrar karanlığın geleceğini bile bile, güneş bir daha hiç batmayacakmış gibi davranıyoruz. Mutluluğa aç insanlarız, bir o kadar da kötü günlerden korkan...
Hayat bu kadar hızlı geçerken, ölüm her dakika burnumuzun dibinde beklerken, ölümsüzmüş gibi yaşıyoruz.
Mesela, paraya sonsuz önem veriyoruz. Kefenin cepsiz olduğunu bildiğimiz halde. Ya da deli gibi ders çalışmaktan kendimize vakit ayıramıyoruz. İlerde hatırlayabileceğimiz güzel şeyler olabileceği halde.
Bu dünyayı gözümüzde çok fazla büyütüyoruz, herkesi her şeyi unutup gelecek için uğraşıyoruz.
O uğraştığımız gelecek, ya gelmezse?
Geleceğe yönelik cümleleri biraz gözardı etmek lazım, bırakalım geleceği de şuan için bir şeyler yapalım, yarın ne olacağımızı bilemeyiz.
Bugün dertlerimizi bırakalım bir kenara, her an ölebileceğimizin farkında olarak yaşayalım. Gelecek için garantimiz olsun, ama anılarımız da olsun. Güzel dostluklar kuralım, güzel anılar biriktirelim. İnsanlar tarafından güzel hatırlanalım.
Güneşin her gün batacağını bilerek yaşayalım; geceyi sevelim, geceyi süsleyen yıldızları da, hatta ayı da. Karanlıktan korkmayalım, karanlıkta boğulmayı da sevelim. Hayatı sevelim,insanları sevelim, sevelim ki bir o kadar da sevilelim.