AÇ GÖZÜNÜ AÇ GÖZLÜ
Toplumun en değerli parçası insan...İnsan,kurgulanmaz kurgular;anlatılmaz anlatır;yaşanmaz yaşar... En acısı da istekleri hiç bitmez, hep daha çok ister.Hiç doymaz, sahip olduğu hazinelerin farkına varmaz.Daha da iyisini elde etmek için neler yapabileceğini düşünerek heba eder ömrünü.Ona sunulan elmayı yememesi gerektiğini bilir ama,merak şeytanına kapılır ve elmanın tadına bakar. İnsan, Allah tarafından dört dörtlük yaratılmış bir varlıktır ama onun gözü kendinde olanlarda değil, başkalarının sahip olduklarında kalmıştır.Şükretmesini bilmez.Sırf parası olmadığı için mutsuz olduğunu sanar ama bilmez ki paranın bir şeyi değiştiremeyeceğini. İnsanoğlu bir kere hiçbir şeyden memnun olmaz.Sıcaksa soğuk, soğuksa sıcak; yumuşaksa sert, sertse yumuşak, istekleri hiç bitmez.Annesi yemek yaptığında yemeği beğenmez başka bir tane ister dünyadaki aç insanları hiç düşünmeden.Allah tarafından en büyük lütuf olan iradesine sahip çıkamaz.
Ademoğlu aç gözlü bir varlıktır.Ama çevresinde olanları görüp gözünü açmalıdır.