Siyahın İçinde Kaybolan Beyaz
Beyaza baktığımızda görürüz hep saflığı, temizliği, berraklığı... Bir dünya düşünelim beyaz olsun. İçinde dostluk olsun, barış olsun, masumiyet olsun...
Mavinin verdiği rahatlık, kırmızının verdiği enerji, turuncunun verdiği cesaret, sarının verdiği pozitif duygular, yeşilin verdiği huzur... Bunların hepsi beyazda birleşir. Fakat ne yazık ki hayatımızda beyaz gittikçe azalıyor ve yerini grinin bunaltıcı havasına, siyahın karanlığına bırakıyor. Dünyadaki beyazı göz göre göre kaybediyoruz. Bencillikler, sonu gelmeyen savaşlar, adaletsizlikler, acımasızca birbirini öldürenler, kendi tercihleri olmayan şeyler yüzünden insanları eleştirenler, doğayı katledenler ve bunlar gibi binlercesi... Bunlar görmek istemediğimiz, ancak günümüz dünyasında bolca gördüğümüz şeyler malesef. Dünyamız bu kötü şeylerle kararıyor, adeta siyaha boyanıyor ve kimse buna engel olamıyor. Madem biz istemiyoruz peki neden bu kadar fazla örneği var bunların? Neden siyah inatla beyazı yok ediyor? Bir gün sonu gelir mi bunların? Dünyada iyiliğin hakim olduğunu görür müyüz? Yaşayarak öğreneceğiz.
Biz siyahı değil beyazı görmek istiyoruz hayatımızda ama demek ki siyahı isteyenler var, hem de oldukça fazla. O insanların içindeki siyah sürekli dünyanın beyazını yok etmeye çalışıyor ve başarısız olduğu da söylenemez. Ama kim bilir belki bir gün beyaz yeniden kendini gösterir ve dünya yeniden masumiyetine kavuşur...