MEVSİM SONBAHAR
Evet,yine geldi çattı sonbahar
Bir sessizlik çöktü sanki bu şehre
Işıklar söndü...
Yapraklar dayanamadı güneşin yokluğuna,
Birer birer hayattan koptular...
Gökyüzü ağlıyor
İçini döküyor belki de...
Kim bilir?
Renkler de değişti,
Yeşilin yerini siyahlar aldı
Kuş cıvıltılarının yerini uğuldamalar aldı
Soğuk limonataların yerini sıcacık çaylar aldı.
Pazarlarda çileğin yerini kestaneler aldı
Havada bahar kokusunu soba dumanları aldı
Tatilin yerini okul aldı!
Sizce de her şey değişmedi mi?
Biz bile değiştik;
Daha duygusallaşmadık mı?
Oturduk pencerenin kenarına
Yağmuru izledik,hayaller düşledik...
Belki de bir yağmur damlası kadar
Özgür olmayı istedik!