ETME BULMA DÜNYASI
Güneş ,ay ve yıldız… birinin gidişi ötekinin gelişiydi.Nedense ikisini bir arada hiç göremiyorduk.Biri gelse diğeri gidiyordu.İzahı ne de zordu.Ayın şavkı vururdu pencereye,sabahlara kadar sevgiliyi izler gibi dalardık onu seyre.Birde o kadar sürpriz dolu biriydi ki ay dede,her seferinde farklı bir maske ile çıkardı karşımıza.Onun hakkında ne düşünmem gerektiğini bir türlü bilemezdim.Acaba her seferinde başka bir maske ile gelmesi bize oynadığı bir oyun olabilir miydi?Belki de onun her seferinde bize kendini farklı göstermesi,onu güzel kılan tek şeydi.Bütün kötülükleri bağrında ne kadar saklarsa saklasın hiç kimse onu suçlu görmezdi.Bütün gizemleri,suçları,yanlışları kapkara bir örtüyle örterdi.İnsanlar onun sakladığı yanlışları bir bir gün ışığına çıkarmaya çalışırdı.Gece ıssız ve soğuktu.”Her çirkinin birde güzel yanı vardır,elbet.”dediğinizi duyar gibiyim.Soba başında yahut mum ışığında oturup sohbet etmenin tadını belki dünyada size çoğu şey veremeyecektir.Açık havada ateşin etrafına toplanıp şarkı söylemek gibisi olamaz.Gece dilek feneri havalandırmaksa bambaşka…
Geceye ,aya ve yıldızlara yol görünmüştü ,Yavaş yavaş . Gitme vakti gelmişti.Gün ışıyor,etrafa yayılan ışık gözlerimizi alıyordu.İnsanları bir telaş sarıyor,hepsi bir yana koşuşturuyordu.Gündüzler geceleri hep kovalamıştı.insanlık değişmiş,teknoloji ilerlemişti artık.
Peki ya güneşin bizimle derdi ne olabilirdi?Bütün doğa yaşamını devam ettirebilmek için ona muhtaçtı.Belki de onun kibri ve yakıcılığı da bundan ötürü.Her gün,tam zamanında gelir,hiç şaşırmaz vaktini.Ama bazen o kadar kızgın ve kırgın olur ki ,yakar kavurur ortalığı.Hele son on yıldır pek bir asabi.O geldi mi sokağa çıkılmıyor.Bizlere çok kızmış olmalı.haksızda değil.Sırf kendi rahatımızı düşünüp ne kadar da zarar verdik ,doğaya, hayvanlara.Sığamadık şu koskoca dünyaya.Yıllar önce kaybettiğimiz mutluluğu(Bizden akıllı olmasınlar!)akıllı cihazlarda aramaya başladık.İşte bundan ötürü olsa gerek,doğanın bize olan düşmanlığı. Etme bulma dünyası…Bilmiyoruz ki,biz çekmesek bile yarın bir gün çocuklarımız,torunlarımız neler çekecek.
Güneş,ay ve yıldız hepsi ayrı ayrı alıyordu intikamını.Kimisi güzelliğinden mahrum etmekle cezalandırıyordu bizi.Şimdi kaç yerden yıldızları görebiliyoruz.Güneşte varlığıyla sınıyor bizleri.Sabahın erken saatlerinde güneş ne de sevimlidir oysa.Hiç güneşin doğuşunu izlediniz mi bilmiyorum ama .O renk cümbüşünü görünce surat ifadenizde o yönlü değişiyor.İnsan ister istemez gülümsüyor.Keşke hayat güneşin doğuşu kadar saf ve temiz kalsaydı.Belki o zaman anlardık.Yenilip,içilemeyen bir kağıt parçasının hayatımızda sadece bir araç olduğunu…