DÜZEN DENİLEN
Evren kusurlar üzerine kuruludur. Bizleri ve kalan herkesi var eden temel nokta da budur. Kusur, boşluktur aslında da ondan. Kalan yerlerini hep yeni bir şeylerle doldurma çabasındadır. Kimileri için o boşluk sevgiyle, kimileri için hasetlikle dolar. Ama ortada herhangi bir boşluğun olduğu ve devamlı bir şekilde doldurulma çabası güttüğünü söyleyebiliriz. Her insanın, aslında, her kavramın kökeninde böyle bir boşluk olduğunu da düşünüyorum. Boşluk tanımında da bir kusur vardır elbet. Aslında bu boşluk dediğimiz kavram bile herkes için aynı yeri göstermiyor olabilir. Herkes eksik kaldığı yere boşluk adını çivilemiyor. Kimileri oraya kusur,kimileri çaba, kimi de aykırılık diyor olabilir. Ama ortada bir gerçek var ki o da bir eksikliğin olduğu.Biz bu eksiklikleri göz ardı ettiğimiz sürece gerçeklerle karşılaşamayız. Yani, hakikatin büyüsünü kafamızın üstünde gezdiremeyiz. Sürekli bir sanrılar1 evreninde savruluruz. Ben bunlara inanıyorum ; kusurlara ve eksikliğe.
Bu düzenin bir ürünü olarak; kusurlarımla ve adına her ne söylerseniz söyleyin, beni yamalı,eksik gösteren gerçeklerimle, gerekçelerle varım. ben neyi yaşıyor, soluyor ve dokunuyorsam ona kulak veriyorum. Burada bana ait olan her şeyin karşılığı kusur ve yama. Kendinizden bir eksik veya yama bulamıyorsanız lütfen yanımda durmayın. Gidin, hızlı ve çabucak gidin. Yoksa ben sizin eksiklerinizi öfkemle meşgul ederim.
Buse KAYA≈
♦sanrı1 : kendi dışında var saydığı ama gerçekte yok olan olguları algılaması,birsam,halüsinasyon.