Başka günlerden daha esrarengiz bir gündü.Mistik bir kan kokusu...Kürşat bir olay olacağını havanın kokusundan anlamıştı.birden bir çığlık duyuldu ! Kürşat hemen koştu fakat her yer boştu.Birden başka bir çığlık ! Kürşat hemen koştu ve bir kadının bıçaklandığını gördü hemen kadını kurtardı ve uzağa kaçtılar.Kadın bir canavar olduğunu söyledi bu yüzden adamın onu öldürmek istediğini söyledi.Kürşat ona yardım etti ve onu korudu.Bir gün kadının aç olduğu bir gün kadın Kürşat'ı gözünü kırpmadan öldürdü ve kalbini yedi.Kürşat bu acımasız dünyada çok narin bir çiçekti......

 Sıkıcı bir cuma gününün sonuydu.Öğrenciler okulu birer birer boşalttılar.Artık okul bomboş olmuştu.Hademeler son temizliği yaptıktan sonra okulu kapattılar;fakat herkesin unuttuğu bir şey daha doğrusu bir kişi vardı.Ozan okulda mahsur kalmıştı.Kapıları bir bir tekmeliyor,yardım istiyordu.Fakat kimse ona yardım edemezdi.Duruma katlanmak zorundaydı.Derin derin nefes aldı,gözyaşlarını tuttu.Işıkları açtı.Zor da olsa biyoloji labaratuvarına girdi ve iskeletlerle oyalandı.Sıkıntısı azalmıştı.Az sonra telefonu çaldı.Annesi ona nerede kaldığını sordu.Ozan ona bir arkadaşında kalacağını söyledi.Onun için ölüm gibi olan bu okul bir anda lunaparka dönüşmüştü.Kimya labaratuvarına yöneldi.Akılalmaz deneylere ba...

hangi yöne baksam karşımda sevmelerin günden güne sana ölüyorum, haberin yok susmak istiyorum, mavi bir yalnızlığı da yanıma alıp zira sana konuşuyor tüm susmalarım sen ki tepeden tırnağa mavinin hasretisin olanca nefesimle sana boğuluyorum her solukta biliyorsun seviyorum seni başka türlüsüne dermanım yok, inan dilimde saklı, kalemimde canlı sen ve ben bu geceleri sana heba ederken gözyaşlarımı mutluluğuma saklıyorum her harfe kalp atışlarımı gizliyorum mürekkebim şüphesiz gözlerin şüphesiz sanatkarı sensin bu satırların kalemim özgürlük çırpınışında biraz yorgun bir atasözü gibiyim eksiliyorum dudaklarda yavaş yavaş ey bu mısralarımın tek şahidi sevdamı yüreğim...

Ali her zamanki gibi saat 08.00 da kalktı.İşe gitmek için üstünü değiştirdi.Kahvaltısını yaptıktan sonra yola çıktı.Arabasıyla giderken birden önü kesildi.Silahlı bir adam elinde silahla ona yaklaştı ve ''O nerde?''dedi.Ali hiç bir şey anlamadı ve ''Neden bahsediyorsun'' dedi.Silahlı kişi Ali'nin geliştirdiği yeni yazılımı istiyor olmalıydı.''Sana hiç bir şey söylemem''dedi.Yazılımın yerini Ali'den başka kimse bilmiyordu.Yaka paça Ali'yi arabadan çıkardı vekendi arabasına bindirip oradan uzaklaştı.Günün akşamında karısı endişelendi ve aile yakınları ve aynı zamanda komiser olan Emre'yi aradı.Emre durumu öğrenince hemen harekete ge&...

Tarih 18 Mart 1915'i gösteriyordu. Havada savaş kokusu vardı. Karşı tarafta demir yığınından meydana gelmiş ve adeta boğaza çakılmış bir donanma vardı. İçindekiler ise kalpsiz,hissiz bir yığın topluluktu. Diğer tarafta ise şanlı,cesaretli ve alnı açık bir ordu vardı. Birden çok şiddetli bir ses duyuldu. Savaş başlamıştı. İtilaf Devletleri'nin acımasız ve vicdansız komutanları devamlı ateş emri veriyorlardı. Karşıdaki küçük yarımadada ise yer yerinden oynuyor ve adeta bölgenin coğrafyası değişiyordu. Şanlı askerlerimiz vatanımız elden gitmesin diye bütün bu acımasızca gerçekleşen taarruzlara karşı vücutlarını siper ediyorlardı. Bunlarda birisi de Cevat Paşa'ydı. Cevat Paşa; güçlü,ces...

  Beyaza baktığımızda görürüz hep saflığı, temizliği, berraklığı... Bir dünya düşünelim beyaz olsun. İçinde dostluk olsun, barış olsun, masumiyet olsun...   Mavinin verdiği rahatlık, kırmızının verdiği enerji, turuncunun verdiği cesaret, sarının verdiği pozitif duygular, yeşilin verdiği huzur... Bunların hepsi beyazda birleşir. Fakat ne yazık ki hayatımızda beyaz gittikçe azalıyor ve yerini grinin bunaltıcı havasına, siyahın karanlığına bırakıyor. Dünyadaki beyazı göz göre göre kaybediyoruz. Bencillikler, sonu gelmeyen savaşlar, adaletsizlikler, acımasızca birbirini öldürenler, kendi tercihleri olmayan şeyler yüzünden insanları eleştirenler, doğayı katledenler ve bunlar gibi binlercesi... ...

Ben bilmek isterim Kafanın içindekileri Hem de hiç istemediğin kadar.. *** Boşa ziyan ediyorum bu satırları Sensizlik sana nasıl anlatılır ?.. *** Sen benim için oldun mu hiç Yoksa ben başka bir seni mi sevdim ? Ben kendimden bile şüphe ederken Kim bilir kaç senden ibarettim ?.. *** Ve şimdi sevgilim Bize ayrılan mutluluğun sonuna geldik Başka sevda hikayelerinde görüşmek dileğiyle Hoşçakal..                                                                     Atakan GÜLER   ...

Ömrümün geçtiği bu kahpe,tozlu şehirde, Her aldığım nefes bana hatırlattı sensizliği, Her sana bakışımda kıskandım seni senden, Evet sevdim seni kıskandım öz kardeşinden, Kokladığım her gülde senin kokunu, Elime değen her pamukta senin tenini, Özledim, Leyla'sına hiç kavuşamamış Mecnun gibi. ...

   Karlı bir kış günüydü.Muzaffer Bey şehrini Ruslara vermeye niyetli değildi.Bu uğurda ölecek kadar vatanperverdi.Sabahın doğan ışıklarıyla beraber Ruslar da ufukta gözüktü.En önde olan Rus general Rusça:''Şehri teslim et ihtiyar kurt.Bu sana ilk ve son uyarımdır.''dedi.Muzaffer Bey'in yanındaki tercüman aracıyla ona:''Ne bu şehri ne de başka bir vatan toprağını senin gibilere asla vermem.Burayı istiyorsan cesedimi çiğnemen gerecek aciz Rus.''dedi.General bunları duyunca yüzü kan kesildi,sinirinden kılıcının kınını ısırdı ve saldırıya başladı.Rus generalin yanında ağır toplar,tüfekler ve 1000'e yakın asker varken şehirde ise eli silah tutan 300 kişi vardı.Aynı Bedir ...

           Sabah yine en erken o uyandı.Yatapından kalktı.Kendine gelmesi 5 dk. sürmüştü.Yatağını topladı.Her yeri dökülmüş mavi dolabından yüz havlusunu alarak lavaboya yöneldi.Yüzünü yıkayınca odasına döndü.Üstünü giyindi ve arkadaşlarını uyandırdı.            Arkadaşları uyanıphazırlandıktan sonra kahvaltıya indiler.Kahvaltıda yine aynı şeyler vardı.Kahvaltılarını alıp cam kenarına oturdular.Bir yandan kahvaltılarını yapıp bir yandan masmavi ve hırçın dalgalı denizi izliyorlardı.Kahvaltıları bitince okula doğru yola koyuldular.Soğuk ve kuru rüzgar şiddetli şekilde eserken,havadaki kuşlar rüzgara karşı koymaya çalışıyo...

Bir Üsküdar vapuruna binmişim Ver elini Eminönü demişim yine Güneş, ürkek bulutların arkasında saklanmış El sallayan insanlar el salladığıyla kalmış yalnızca Kız Kulesi yine soğuk davranmış bana Ben de hiç sevememişim bu şehri zaten   Bir Üsküdar vapuruna binmişim yine Son paramla bir çay alıp güverteye oturmuşum Deniz yine gözlerini hatırlatmış bana Gözlerin yerine denizle avunmuşum   Martılar eşlik etmiş yolculuk boyunca Onlar ki sokak çocuklarıdır denizin Uzak, kuytu köşelerden uçuşup durmuşlar hep Ve insanlar simit atmakla kalmış yalnızca Tam haksızlık olduğunu düşünecekken Yine düşünmekten vazgeçmişim &n...

          ''Nolur söyle onlara Senden sonra gülmesin kimse Sen ağlarken de                          Sen gülerken de...''                                       Yılmaz ÜNAL ...

Yazsan görmeyecek, söylesen duymayacak. Gözyaşların hep, hep ıssız köşelerde kuruyacak, yüzünde kuruyacak... Sesin soluğun kesilecek, neyin var diyecekler. Ağlayacaksın, gözyaşların düşlerini ıslatacak görmeyecekler... Neyin var diyecekler, sesin soluğun kesilecek... Duymayacaklar sessizlik feryatlarını... Kağıda kaleme sarılacaksın önce, gözyaşların ıslatacak kağıdı. Yüreğinle parçalanacak kalemin, şiirlere de avunamayacaksın... Belki içkiye sarılacaksın; anıların başlayacak bir bir silinmeye. En son kendini unutacaksın, evin yolunu bulamaz hale geleceksin. Sen, soğuk köşelerde üşürken yanacak kalbin, seni ısıtamayacak kadar küçülecek... Kalbin tamamen yok olduğunda soğuk, his...

Şiirlerim ve sen Ayrılmazdınız bende Sen, onları küstürmeden önce   Gece söz verdim kalemime Bu sana son kez, son yazışım Son kez içime akıyor gözyaşlarım Sen, son kez ıslanıyorsun Hayatın anlamlı olduğu Son günü de dolu dolu yaşıyorum Bugün son kez hayatımın anlamısın   Yaşlarla ıslanan dudaklarımdan Son bir kelime bile düşmüyor sana Elveda bile...                                Yılmaz ÜNAL ...

Çekip gitmeli bazen Güneşine aşık sapsarı yapraklar Henüz ağaçlarındayken Kışı beklemeden, sonbaharı bekletmeden   Çekip gitmeli Sarardıysa yapraklar, güneşi düşünmeden Hiçbir şey söylemeden Sessizce, yalnızca Çekip gitmeli...                                Yılmaz ÜNAL ----------------------------------------------------------------   Gözlerin var Bütün sözlerinde söylemekle bitmez Susmak Katili gözlerinin   Gözlerin var Kelimelere düşman Gözlerin karşısında şiir bile yazamıyor insan Gözlerin karşısında konuşamıyor, ...