Bazen bütün insanlara üzüldüğüm de oluyor. Çünkü yeryüzündeki hiç bir canlı dünyaya benim bakabildiğim gibi bakamıyor. Benim gözlerimin içinde saklı bir gerçek var çünkü. Benim gözlerimde dünyanın en güzel adamının öpücüğü var. Gözlerimden öper gibi bakıyor bana her defasında. Gözlerimin içine yerleşmek ister gibi, sanki hep oradaymış ve oradan hiç çıkmak istemiyorum der gibi bakıyor. Bal gibi bakıyor gözleri, baldan bir renk. Renkten bir bal. Aşk gibi. Ucuz cümlelerin ardına saklanmış bir sevgi patlaması değil bu. Bütün ucuzluklardan arındırılmış bir kadının, kadın olduğunu sanan bir çocuğ...

Şimdi senin yokluğun içimi yakarken var olduğunu bilmek yüreğime su serpiyor. Bazen düşünüyorum ; ben ne yaptım da kaybettim seni. Umursuzluğum mu? Hayır, bu sadece senin öne sürdüğün bir bahane. Yalnız mıyım? Evet. Peki mutsuz muyum? Hayır. Kırgınım sadece sensizliğe. Sen benim kadar olamadın. Ben hiç bir şeyi takmazken kafaya; sen ufacık şeyi büyüttün kafanda. Ben sevdim seni. Ama sen daha çok sevdin. Çünkü sen seversen tam seversin. İşin gücün sevgi olur senin. Sen kenarda köşede içerken ben evdeyimdir. Sen içerek sabahlarsın ben ise çalışarak. Ben olur olmadık yerde çıkarım karşına. Sense hep kaçarsın. Çünkü senin için id...

Sizce bizler öz Türkçeyi mi kullanmalıyız yoksa sosyal dili mi? Çoğu kardeşim ve büyüğüm öz Türkçe diye cevap verecek ama bu cevabı verirken habersiz bir şekilde sosyal dili kullanacak. Sosyal dil, duyduğun ve ya gördüğün sözcüğün hangi dile ait olduğunu öğrenmeden sadece anlam odaklı bir yapıya sahiptir. Sosyal dilde öz Türkçeyi ve Türkçeyi saymayan birçok kuralsız cümle ve yabancı kelime vardır. Öz Türkçede ise Günümüz Türkçesi adı altında sözlüğümüze giren yabancı sözcüklerin yerine kullanılabilecek kelimeler vardır. Tabi ki hostesi“ gök götürü konuksal avrat...

  Çok sevdiğim bir kardeşimle hasbihal ediyorken mevzu biraz derinlere indi. Konu konuyu açtı derken eskiler tozlu raflardan indirildi,  açıldı seçildi.  -"Olm birşey yapmadım ki. Umut vermedim, birşey yapmadım ben. Neyin ahı bu anasını satayım? Ayrıca olmamasını isteyen yine o. Niye böyle oldu bu iş?" Diye sitem etti.. Güldüm, haklıydı aslında. Az çok vakıftım konuya. Çok birşey olmamıştı. Yani mevzuya bizim pencerimizden bakınca hiç birşey yaşanmamıştı. Ama gelin görün ki kendisini öyle bir suçlu psikolojisinde bulmuştu ki, içinde ki bu yara en ufak bir temasta anında kanıyor, kabuk bağlamıyordu.   Kabuk bağlamayan, sürekli kanayan bir yaranın tek &cce...

Düşünüyorum , düşünüyorum , düşünüyorum. . . Cümlelerime nasıl başlarsam başlayayım , ne kadar uzun yada ne kadar öz yazarsam yazayım sonuç hep ; anlatılmaz yaşanır'a gidecek. Aşk-ı FAÖL anlatılmaz yaşanır. ''İyi ki'' cümlesini ençok yakıştırdığım insanları tanıdım burada. Koccaamaann bi aile hayatına tanık oldum. Dostluğu , kardeşliği , yaptığımız hatalardan ders çıkarmayı , affetmeyi vs vs. . . Hepsini burada öğrendim. Öğretmenlerimizin yeri geldiğinde bi anne baba , yeri geldiğinde iyi bir dost olduğuna tanık oldum. Sanki hep varmışsınızda geç girmişsiniz hayatıma. Ama iyi ki de girmişsiniz. Hani sanki burada eksiksizdi herşeyimiz , bir yabancı gibi geldik birg&u...

Herkes sen daha küçüksün, daha çok şey yaşıcaksın bunlar bişey değil hayat sana daha neler yaşatcak diyorlar.Sadece dedikleri bu, bilmiyorlarki kalbin sızısını, bilmiyorlar yaşadıklarını, en çokta neler çektiğini.Aslında hiç kimse güçlü değil ayakta duramıyor sadece gülüyorlar sırf belli etmemek için. Aslında ben herşeye gülen biriyim en ufak şeye bile çünkü gülmeyi çok özledim .Hayat beni çok küçük yaşta ağlattı . kime güvendiysem tek kaldım aslında güvenerek hata yaptım, her seferinde belki buna güvenebilirim dedim , ama yalan kimsesiz kaldığımda gerçekten kimsenin olmadığını öğrendim. Ama hep öğrendim, neden bi...

Hepimizin canını yakan şeyler olmuştur aşk gibi, sevmek gibi mesela.Birine derinden derine bağlanmak gibi, onun için herşeyi yapmak gibi, onu herkesden çok semek gibi, onun yokluğunda kayboldum ben. Onsuz hayatta gülmüyorum artık, sevemiyorum kimseyi etrafıma bakıyorum heryerde onu görüyorum. Aslında gördüklerim o değil başka birileri ama o kadar derin ki sevgim kime baksam o, rüyalarımda, hayallerimde, yoldan geçen kişiler o . Zaman geçiyor canın yanıyor her defasında onu görüyorsun görmesen için paramparça oluyor, görsen paramparça, kafan karışık unutcam diyosun her defasında aynı kelime ama unutamıyorsunda. çünkü körü körüne bağlanmı...

... Dağların gölgesine sığınıyorum. Yeşilde boğuluyorum. Sessizce özgürlüğe kavuşup,  Maviyi gökyüzünde buluyorum. Evet, yerimi yurdumu unutup, Hayallere dalıyor, aldanıyorum. Her sese cevap veriyorum. Ama sesimi duyuramıyorum. Adım başı ıslanıyorum.  Bataklıklara saplanıp, kalıyorum. Savaşmayı unutup, kaçıyorum. Hayatıma misafir oluyorum, İmkansızı, göremiyorum... ... ...

  Aşk meşkti konumuz                                                                                                                                                                               Sonra sınav oldu konuğumuz                                       ...

İnsan hayalleriyle mutlu olabilen bir varlıktır.Hayatın monotonluğundan bizi kurtarıp alabilen tek şeydir hayallerimiz.Orada hiç kimse karışamaz bize,hiç kimse üzemez bizi.Mutsuzken kendimizi toparlamamızı sağlar hayaller,''Geleceğe umutla bak''der bize .Yaşanacak daha çok şey olduğunu fısıldar kulağımıza.Çeşitli anları yaşatır bize hayallerimiz.Gece başımızı yastığa koyduğumuzda kurduğumuz hayallerin gerçek olmasını dileriz.Ve ne kadar pes etmiş olursak olalım son kez ayağa kalkacak gücü verir bize hayallerimiz...Hayatımızın her anında hayallerimizden güç alırız.Yaşadığımız kötü her ne varsa biteceğini ve güzel günler geleceğini hayal ederiz.Arkadaşlarımızla tartışmışsak,aramızdaki kırgınlığı...

Dost sözcüğünün sihri önce insanın yüreğine dokunur. Sağlam bir köprü kurar sonra hiç fark ettirmeden. Zaman geçtikçe güçlenir. Temelini sevgi ve güven duyguları oluşturduğundan yıkılmaz. Biri eksik kalınca da hafif bir rüzgârda bile hiç acımadan yıkılır. Aklında tek bir şüphe kırıntısı dahi olmadan inanmak gerekir. İşte bu yüzden insanın gerçek dostu az olur. Birine sırtını yaslayabilmek öyle ha deyince olacak bir şey değildir çünkü. Önce hayatı öğrenmek insanları tanımak gerekir. Biraz da yaşımız itibariyle bu konuda fazla acemiyiz, anlık gülümsemeler uğruna yanlış insanlara kalbimizi açıyoruz. Güzel anlarımızı paylaşıp ...

         “Ben milliyetçiyim” diye gezinen günümüz gençliği sizce ne kadar milliyetçi? Sanırım gördüğünüz çoğu genç ben ülkemi seviyorum ve ülkem için her şeyi yapmaya hazırım gibi cümlelerle milliyetçiliğini ortaya koyuyor fakat günümüz gençliği bir şeyi unutuyor. Milliyetçilik, sadece savaşta cepheye koşmak bayrağına el uzatanların elini kırmaktan ibaret değil. Milliyetçilik, ülkenin tarihini coğrafyasını tanımak o ülke için çalışmayı icap eder. Dolayısıyla günümüz gençliğinin kullandığı milliyetçilik aslında kendini kandırmaktan başka bir şey değildir. Genç...

     Bu gün uykumda gördüm seni, rüyamda kokladım buram buram. Gözlerimi açtım hep ağladım. Seni daha önce hiç bu kadar içten koklamamıştım. Anlarsın diye korktum sanırım, belki de terslersin diye. Ama ağladığım her damla da bir sen vardır birde senin bana verdiğin huzur ve mutluluk. Senin haberin yok ama beni nasıl mutlu ediyorsun anlatamam. Hiç kimse görmedi bizi birlikte, seninle buluşsakta gecelerde. Yalnız şahit vardı oda seni unutmak nedir bilmeyen beynim. Masallardaki gibi bir varmışız bir yokmuşuz. Bir rüyamdasın bir yoksun. Sen bana seni seviyorum dersen ben bu aşktan vazgeçerim, ben alışmışım sana platonik olmaya. Sen beni seversen kırılırım. Korkar, ürperirim. Ben s...

Biz insanları diğer canlılardan ayıran en önemli özelliğimiz düşünebiliyor olmamızdır.Her insanın düşünce yapısı,olaylara bakış açısı birbirinden farklıdır.Zaten dünyayı yaşanabilir kılan özelliklerinden biride farklılıklarımız değil midir?Farklı şeyler düşünüyor olsakta hepimizin bir yaşam hedefi,hayat amacı vardır.Yaşama hedefimiz ve hayat amacımız bizlerin hayatına yön veren en önemli iki unsurdur.Hiçbir şeye sahip olmasakta bu iki unsur hayata tutunmamızı sağlar.Hayata gözlerimizi açtığımız andan itibaren kendimizi hızına yetişemediğimiz değişimin koca bir kalabalığın içinde buluruz.Bu koca kalabalık içinde kaybolmak istemiyorsak amaçlarımızın ve hedeflerimizin peşinden koşma...

Dost sözcüğünün sihri önce insanın yüreğine dokunur. Sağlam bir köprü kurar sonra hiç fark ettirmeden. Zaman geçtikçe güçlenir. Temelini sevgi ve güven duyguları oluşturduğundan yıkılmaz. Biri eksik kalınca da hafif bir rüzgârda bile hiç acımadan yıkılır. Aklında tek bir şüphe kırıntısı dahi olmadan inanmak gerekir. İşte bu yüzden insanın gerçek dostu az olur. Birine sırtını yaslayabilmek öyle ha deyince olacak bir şey değildir çünkü. Önce hayatı öğrenmek insanları tanımak gerekir. Biraz da yaşımız itibariyle bu konuda fazla acemiyiz, anlık gülümsemeler uğruna yanlış insanlara kalbimizi açıyoruz. Güzel anlarımızı paylaşıp ...